Przegląd sytuacji rynkowej i ryzyk sektorowych w dobie wirusa korona

dn. 25.04.2020 * Czas czytania: 15min.

[DISPLAY_ULTIMATE_SOCIAL_ICONS] 

 

Wirus korona spowodował bezpośredni negatywny szok popytu konsumpcyjnego

Rozwinięte gospodarki rynkowe są napędzane konsumpcją. W 2017 r. spożycie gospodarstw domowych stanowiło średnio ok. 60% PKB na mieszkańca w krajach Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) i stanowiło powyżej 50% dla wszystkich narodów z wyjątkiem Norwegii, gdzie ropa naftowa stanowi duży odsetek produkcji oraz Luksemburga i Irlandii, gdzie eksport usług finansowych jest niezwykle wysoki. Gospodarki generujące wystarczający dla utrzymania zdrowego wzrostu konsumpcji wzrost dochodów, nie muszą martwić się tym co dzieje się w innych krajach (mały udział eksportu w strukturze produkcji). To sprawia, że ​​kraje te są mniej wrażliwe na szoki popytowe w innych obszarach globalnej gospodarki. Pandemia wirusa prawdopodobnie wywrze głęboki wpływ na gospodarki oparte na konsumpcji. Po pierwsze w krajach w których nakazano zamknięcie, konsumenci mają mniej okazji do konsumpcji. Jeśli spojrzymy na USA w obecnych cenach to restauracje, hotele, higiena osobista i rekreacja razem stanowią około 13% wydatków na konsumpcję osobistą. To wydatki które teraz są wstrzymane, ponieważ firmy te zostały zamknięte w wielu obszarach. Wydatki detaliczne poza jedzeniem i benzyną łącznie stanowią około jednej czwartej wydatków konsumpcyjnych, prawdopodobnie również ulegną zmniejszeniu, choć część z nich może być kontynuowana w kanale online. Transport – kolejne 4%, prawdopodobnie również gwałtownie spadnie, a podróże będą odradzane.
Dystans społeczny wpływa nie tylko na bezpośrednią konsumpcję, ale także na zatrudnienie. Na przykład jedna czwarta Amerykanów zatrudnionych prywatnie pracuje w sektorze handlu detalicznego, wypoczynku i hotelarstwa, w sektorach w których praca jest często mniej bezpieczna co oznacza, że ​​te miejsca pracy mogą być szczególnie narażone. Dane dotyczące wczesnego bezrobocia wzmacniają ten pogląd.

Korporacje

Korporacje odczuwają presję podaży i popytu. Dla korporacji wpływ wirusa przybrał formę szoku podażowego i popytowego. Jak omówiliśmy powyżej, popyt natychmiast wygasł w odpowiedzi na wyłączenia. Najbardziej uwidacznia się to w sektorze usług. Spadek popytu spowodował kryzys przepływów pieniężnych dla niektórych przedsiębiorstw. Spodziewana sprzedaż nie jest teraz realizowana, co powoduje efekt domina w łańcuchach dostaw, co z kolei oznacza, że ​​konsekwencje stanu rzeczy nie ograniczają się do tych sektorów, które są bezpośrednio dotknięte środkami dystansowania społecznego. Po stronie podaży pandemia spowodowała zakłócenia łańcucha dostaw i prawdopodobnie wpłynie na wydajność pracowników. Zamknięcia szkół oznaczają, że część populacji musi zrezygnować z pracy w celu zapewnienia opieki nad dziećmi. Poza tym negatywnie wpływa to na wydajność w wielu branżach, ponieważ firmy dostosowują praktyki pracy w taki sposób aby ułatwić dystans społeczny. Wpływ na korporacje miały także zmieniające się warunki finansowe. W związku z tym, że korporacje wcześnie korzystały z linii kredytowych i zwiększały nerwowość inwestorów, byliśmy świadkami zaostrzenia warunków finansowych, co zwiększyło presję na spółki. Podobnie jak w przypadku gospodarstw domowych, widzieliśmy już szybkie i zdecydowane działania ze strony rządów, banków centralnych i organów nadzoru bankowego kierowane w stronę przedsiębiorstw w okresie pandemii. Wysiłki te koncentrowały się na zapewnieniu wsparcia pomostowego dla przedsiębiorstw, zmniejszeniu kosztów finansowania i zachęcaniu banków do dalszego udostępniania kredytu. W Wielkiej Brytanii, aby zmaksymalizować zdolność dużych banków do udzielania pożyczek szerszej gospodarce, brytyjski organ nadzoru bankowego Prudential Regulatory Authority zwrócił się do banków o nie wypłacanie dywidend i podobne środki są wprowadzane w Europie.

Rządy

Rządy wkroczyły, w wyniku czego pożyczki będą znacznie wyższe. Rządy znajdują się w trudnej sytuacji potrzeby równoważenia kosztów dla gospodarki związanych z wdrażaniem środków dystansowania społecznego z kosztami ich zaniechania dla zdrowia publicznego. Biorąc pod uwagę powagę pandemii, rządy zareagowały zdecydowanymi środkami dystansowania społecznego które, mamy nadzieję, będą skuteczne w ograniczaniu liczby ofiar śmiertelnych, a także będą skutkować skróceniem niezbędnego czasu trwania takich środków. Działając w ten sposób w interesie zdrowia publicznego, rządy wymagały znacznego wzrostu wydatków w sposób, który trudno było sobie wyobrazić przed pandemią. Podczas gdy banki centralne od dawna mówiły o potrzebie większego bodźca fiskalnego w celu pobudzenia wzrostu, wymagane obecnie kwoty przekraczają przed pandemiczny konsensus. Wyższe wydatki na wsparcie gospodarki prawdopodobnie spowodują, że poziomy długu publicznego będą znacznie wyższe na rynkach rozwiniętych w przyszłości. Na szczęście banki centralne proponują dokonywanie znacznych zakupów instrumentów dłużnych, co powinno pomóc utrzymać niskie koszty pożyczek rządowych. Nastąpi globalna zmiana poziomu globalnego długu.

Biorąc pod uwagę że jest to nowy szczep wirusa, stopień niepewności co do tego jak długo będą potrzebne środki dystansu społecznego, stanowi poważne wyzwanie dla rządów. Solidne środki fiskalne stosowane przez rządy nie są możliwe do stosowania przez dłuższy czas. Decydenci będą obserwować kraje uruchamiające gospodarkę i podejmować decyzje którą ścieżkę obrać. Im szybciej stanie się to bez kompromisu w zakresie powstrzymywania wirusa, tym lepiej dla globalnej gospodarki.

Pozycjonowanie portfeli

Globalny wzrost będzie znacznie niższy w tym roku, a to z kolei będzie miało wpływ na wzrost zysków przedsiębiorstw i już spowodowało zmniejszenie niektórych dywidend. Ceny akcji gwałtownie przeceniono, odzwierciedlając niektóre prawdopodobne spadki zysków. Biorąc pod uwagę niepewność jak długo potrwają wyłączenia oraz ryzyko fal wtórnych, możliwym jest że nawet te wyraźne spadki mogą nie mieć pełnego odzwierciedlenia wpływu wirusa na zyski. Postęp w kierunku szczepionki lub skutecznego leczenia może być szybszy niż wskazywałoby doświadczenie.

Na rynkach obligacji nowa perspektywa globalnego wzrostu sprawia, że ​​stopy procentowe pozostaną dłużej na niskich poziomach, co ogólnie jest korzystne dla obligacji. Znaczny wzrost emisji obligacji skarbowych jest jednak potencjalnym źródłem obaw. Chociaż banki centralne zobowiązały się do programów skupu obligacji, ich apetyt na aktywa jest ograniczony.

Co do akcji i obligacji korporacyjnych, bezpiecznym jest szukać przedsiębiorstw z dużym kapitałem obrotowym. W pewnym momencie środki dystansowania społecznego zostaną zniesione, a wzrost ożyje. Naszym priorytetem jest teraz ustalenie odpowiedniej ceny dla aktywów, które przetrwają tu i teraz i będą atrakcyjne do trzymania w dłuższej perspektywie. Dochody pozostaną wyzwaniem dla inwestorów. Podczas gdy obligacje nadal odgrywają ważną rolę w portfelach w czasach stresu rynkowego, rentowności obligacji wysokiej jakości pozostają niskie, a dywidendy są zagrożone zarówno z powodu słabych wyników przedsiębiorstw, jak i interwencji regulacyjnej. Mając to na uwadze, kryterium płynności wciąż jest aktualne a dywersyfikatory o charakterystyce dochodowej mogą zyskać nowe znaczenie.

Ryzyka sektorowe – przegląd

W QI 2020 odnotowano rekordowy poziom 126 obniżek oceny ryzyka. Wszystkie obniżki pochodzą z bezpośredniego i pośredniego wpływu Covid-19 na żądanie (5 z 10 obniżek), zyskowność (4 na 10) i płynność (1 na 10). W 6 na 10 przypadków obniżenie następuje ze „średniego” na „wrażliwy” poziom ryzyka.

Najbardziej zagrożone są transport, motoryzacja, elektronika i handel detaliczny. RPK (Revenue Passenger Kilometers) dla największych przewoźników lotniczych spadły o 30% od grudnia ubiegłego roku. Pandemia zaostrza problemy sektora motoryzacyjnego, który zmaga się z już istniejącymi wyzwaniami strukturalnymi. Globalny rynek stoi w obliczu spadku o ponad 10% w 2020 r. (po 4% spadku w 2019 r.). Detaliści/hurtownicy znajdują się na pierwszej linii, dostawcy również nie są odporni w szczególności na ryzyko związane z łańcuchem dostaw. Sektor elektroniki boryka się z pogorszeniem popytu w Europie, oczekując znacznie niższej sprzedaży elektroniki do lokalnych gałęzi przemysłu. W sektorze detalicznym detaliści z Azji i Pacyfiku zostali poważnie dotknięci długotrwałymi zamknięciami sklepów i załamaniem napływu chińskich turystów.
Najbardziej ucierpiała Europa Zachodnia i Azja. Większość obniżek miała miejsce w Europie Zachodniej (52) – regionie o największej liczbie krajów (17) przed Azją oraz w Europie Środkowej i Wschodniej (odpowiednio 29 i 14). W Ameryka Północnej miały miejsce trzy obniżki.

Blokowanie jednej trzeciej populacji świata powoduje spustoszenie w transporcie, szczególnie w segmencie transportu lotniczego, który mógłby otrzymać wsparcie publiczne. W branży motoryzacyjnej silna zależność od trzech głównych rynków pogłębia bieżące wyzwania strukturalne. Wpływ w sektorze elektroniki jest najbardziej odczuwalny w przypadku APAC (Asia-Pacific), gdzie gracze o niskiej wartości dodanej są zagrożeni we wszystkich regionach. Zablokowanie wpłynie negatywnie na sprzedaż detaliczną produktów nieżywnościowych i obniży marże przedsiębiorstw. Jeśli chodzi o energię, widzimy znaczne ryzyko dla łupków w USA i energii słonecznej. Metale są w odwrocie. Maszyny stoją w obliczu wyzwań z kruchej globalnej sytuacji na wielu rynkach końcowych ze względu na otoczenie gospodarcze. Wzrosło ryzyko niewypłacalności w sektorze APAC w budownictwie, głównie w Chinach.

Transport jest jednym z sektorów najbardziej dotkniętych pandemią, z uwagi na wysoką zależność od Chin i działalność ściśle powiązaną z podróżami i handlem międzynarodowym. Od początkowego szoku w Chinach wszystkie podsektory transportu (lotniczy, morski, drogowy i kolejowy) zmagały się z malejącym popytem. Linie lotnicze oczekują, że przychody spadną o co najmniej USD 100 mld w ciągu 2020 roku, co nie zostanie zrekompensowane spadającymi kosztami paliwa. Szok płynnościowy dodatkowo komplikuje trudności, a globalny indeks giełdowy w transporcie spadł o 15% w IQ 2020.

Wszystkie firmy muszą być bardzo ściśle monitorowane, w szczególności te, które są albo silnie lewarowane, albo mało dochodowe, takie jak tanie linie lotnicze i firmy żeglugowe, które nie należą do żadnej grupy państwowej.

Obniżki w sektorze transportowym w QI 2020:

  • Od niskiego do średniego poziomu ryzyka: Malezja, Filipiny, Singapur i Wietnam
  • Od średniego do wrażliwego poziomu ryzyka: USA, Belgia, Finlandia, Irlandia, Luksemburg, Norwegia, Portugalia, Szwecja, Czechy, Estonia, Litwa, Rumunia i Słowacja
  • Od wrażliwego do wysokiego poziomu ryzyka: Chiny, Wielka Brytania, Polska i Turcja

Zależność sektora motoryzacyjnego od trzech głównych rynków pogarsza bieżące wyzwania strukturalne

Przemysł motoryzacyjny ma wysoką ekspozycję na Chiny, które są zarówno największym rynkiem motoryzacyjnym na świecie, jak i centrum produkcji samochodów. Spadek sprzedaży wynikający ze środków ograniczających będzie znaczny w pierwszym kwartale: w lutym zanotowano spadek o 80% r/r, po dwucyfrowym spadku w styczniu. Wpływ ten jest znaczący, przede wszystkim dla lokalnych sprzedawców detalicznych i hurtowników i wynika z dwóch kolejnych lat malejącej liczby nowych rejestracji. Kolejne najbardziej dotknięte są przedsiębiorstwa krajowi producenci samochodów, zwłaszcza te najbardziej wrażliwe, działające w segmencie pojazdów elektrycznych. Jednak wpływ ten jest również znaczący dla światowych producentów samochodów, ponieważ większość z nich produkuje pojazdy sprzedawane w Chinach lokalnie wraz z partnerami krajowymi w ramach wspólnych przedsięwzięć. Strona podażowa jest mocno dotknięta, ponieważ Wuhan nie tylko stanowi 10% pojazdów wyprodukowanych w kraju, ale także gromadzi setki dostawców części samochodowych, którzy zaspokajają potrzeby lokalnych operatorów i eksport do reszty świata. Te ostatnie stanowią większość chińskiego eksportu przemysłu motoryzacyjnego. Przedłużające się zamykanie fabryk zwiększa ryzyko niedoborów i zakłóceń łańcucha dostaw na poziomie globalnym. Kraje najbardziej uzależnione od importu z Chin znajdują się najpierw w APAC (średnio 13% importu), zwłaszcza w Indiach (25%) i Ameryka Łacińska (9%), a następnie w Europie Wschodniej (4%) i Europie Zachodniej (2 %). Powyższy obraz nie pokazuje potencjalnego niedoboru kluczowych komponentów, które można wyprodukować tylko w Chinach.

Sektor motoryzacyjny odnotował zauważalny spadek kapitalizacji rynkowej, przy spadku przekraczającym -15% dla producentów samochodów i -20% dla dostawców motoryzacyjnych, przez sześć tygodni po wybuchu epidemii. Wstrząs związany z pandemią jest poważnym wyzwaniem dla sektora, który był i jest trapiony przez spadające rynki zbytu i potrzebę ogromnych inwestycji w pojazdy elektryczne, połączone samochody i usługi mobilności. Znani producenci zgromadzili bufory dzięki dekadzie rosnącej sprzedaży i zysków, ale muszą zwiększyć środki w celu ochrony swoich wskaźników finansowych, w szczególności marek samochodów osobowych średniej klasy, najbardziej narażonych na konkurencję cenową i mniejszych producentów pojazdów elektrycznych. Zwłaszcza w Chinach, gdzie nadwyżki zdolności produkcyjnych wymagają konsolidacji. W każdym razie najbardziej zagrożeni są mali i niezależni detaliści i hurtownicy, nawet gdyby szok miał być tymczasowy.

Obniżki w sektorze motoryzacyjnym w QI 2020:

  • Od niskiego do średniego poziomu ryzyka: Korea (M + S), Filipiny (S), Singapur (M + S), Węgry (M) i Rumunia (M)
  • Od średniego do wrażliwego poziomu ryzyka: Belgia (M + S), Niemcy (S), Irlandia (M + S), Portugalia (M + S), Bułgaria (S), Czechy (S), Węgry (S ), Litwa (S), Polska (S), Rumunia (S), Słowacja (S), Maroko (M), Chile (M) i Peru (M)
  • Od wrażliwego do wysokiego poziomu ryzyka: Wielka Brytania (M + S)

(M: Producenci i detaliści motoryzacyjni; S: Dostawcy motoryzacyjni)

Sektor elektroniki

Przedłużające się zamknięcie chińskich fabryk spowodowało obniżone zamówienia nowych komponentów skierowanych do producentów komponentów elektronicznych (półprzewodników, komponentów aktywnych i pasywnych), szczególnie w krajach produkujących najbardziej zaawansowane układy pamięci znajdujące się w urządzeniach elektroniki użytkowej, obliczeniowe i telekomunikacyjne. Najbardziej zagrożone są Korea Południowa (19% globalnej wartości dodanej części elektronicznych), Tajwan (13%) i Japonia (12%), a także chińscy producenci (19%). Ponieważ są one przeznaczone głównie dla klientów regionalnych i zintegrowanych graczy z Europy i USA początkowo nie zostały dotknięte obostrzeniami chińskich środków powstrzymujących rozwój pandemii.

Globalna kapitalizacja rynkowa sektora spadła o ponad 10% od początku wybuchu epidemii. Szok ten pojawia się w momencie, gdy ocena ryzyka sektorowego wskazuje na pogorszenie sytuacji w sektorze w wielu krajach azjatyckich w poprzednich kwartałach, zgodnie ze spowolnieniem globalnej produkcji przemysłowej i załamaniem cen półprzewodników pamięci. W 2019 r. W regionie Azji i Pacyfiku odnotowano wyraźny wzrost dużych niewypłacalności. Podobnie jak przemysł towarów pośrednich, elektronika silnie reaguje na okresy recesji gospodarczej. Wraz z nasileniem się epidemii producenci europejscy i amerykańscy odczuwaliby silny spadek produkcji lokalnej, podczas gdy producenci azjatyccy, dotknięci wstrząsem podażowym spowodowanym przez chińskie środki ograniczające rozprzestrzenianie, odczuwaliby spadek popytu przy bardziej powszechnych globalnych blokadach.

Obniżki w sektorze elektroniki w QI 2020:

  • Od niskiego do średniego poziomu ryzyka: Czechy, Dania, Estonia, Irlandia, Panama i Wietnam
  • Od średniego do wrażliwego poziomu ryzyka: Belgia, Kostaryka, Gwatemala, Indonezja, Luksemburg, Meksyk i Wielka Brytania
  • Od wrażliwego na wysoki poziom ryzyka: Kolumbia

Energia: wysokie ryzyko dla łupków w USA i energii słonecznej

Producenci ropy naftowej stoją w obliczu podwójnego uderzenia spowodowanego spadkiem popytu i spadkiem cen ropy, ponieważ Chiny i Azja są największymi odbiorcami ropy i gazu na Bliskim Wschodzie i na świecie. Rynki terminowe znajdują się w głębokim contango, co odzwierciedla poważną nadwyżkę podaży. Tworzenie zapasów może przekraczać pojemności magazynowe. Ceny ropy kształtują się obecnie na poziomach, na których duże rezerwy są nieopłacalne. Wpływ ten znalazł odzwierciedlenie w 20-procentowej redukcji kapitalizacji rynkowej sektora energetycznego.

Największe zintegrowane główne firmy są wystarczająco odporne finansowo, przy średnim stosunku zadłużenia netto do EBITDA wynoszącym zaledwie 2x. Jednak korporacje wciąż dążą do zmniejszenia zadłużenia, a przy szczupłym nakładzie inwestycyjnym CAPEX i braku elastyczności w programach odkupu akcji, pewne cele mogą być trudne do osiągnięcia. Najbardziej wrażliwym sektorem jest sektor łupków amerykańskich. Nasza reprezentatywna próba odpowiednich spółek giełdowych pokazuje średnią konwersję gotówki w wysokości zaledwie 11% w 2019 r.. Sektor jest w dużej mierze pozbawiony finansowania, przy jednoczesnym spalaniu gotówki. Podczas gdy sektor wykorzystał średnio 40% dostępnych linii kredytowych, wiele firm wyczerpało znacznie więcej. Niskie ceny ropy naftowej stymulują wzrost istniejących aktywów, zapewniając jednocześnie nieatrakcyjne tło dla nowego kapitału. Jednocześnie refinansowanie staje się trudniejsze, ponieważ niskie ceny ropy zmniejszają wyceny rezerw, będące podstawą udzielenia kredytu. W przypadku przedłużenia tej sytuacji może to mieć wpływ na aktywa pośrednie. Ze względu na zwykle stabilny charakter przepływów pieniężnych firmy te mają tendencję do silnej dźwigni finansowej w wysokości 75–80%. Gdyby ograniczenie przepustowości było istotne, mogłoby to zagrozić przepływom pieniężnym z tytułu obsługi długu. Operacje rafinacji również będą pod wpływem, jeżeli nastąpi długotrwałe zmniejszenie zapotrzebowania na paliwo.

Sieci elektroenergetyczne, energetyczne i elektryczne są prawie niezmienione. Oprócz pewnych strat w przemyśle, sektory te są defensywne.

Odnawialne źródła energii stanęły w obliczu przerwanych łańcuchów dostaw. Sektor turbin wiatrowych pozyskuje około 20% swoich komponentów z Chin, podczas gdy sektor solarny ma ten odsetek znacznie większy. Azja i Chiny są głównymi centrami produkcyjnymi dla łańcucha wartości energii słonecznej, a dotknięte regiony w głównych chińskich prowincjach produkcyjnych są zapleczem dostawczym dla największych światowych producentów energii słonecznej wraz z ich dostawcami komponentów. Rezultatem są kurczące się zapasy (ich brak) oraz wzrost cen produktów końcowych, co prawdopodobnie będzie widoczne w drugiej połowie 2020.

Maszyny i urządzenia: wyzwania wynikające z kruchej globalnej sytuacji na wielu rynkach końcowych z powodu otoczenia gospodarczego

Sektor ma ekspozycję na Chiny w wysokości 20-30% przychodów. Szczególnie dotyczy to przemysłu lotniczego, ponieważ jest on jednym z głównych sektorów eksportowych dla Europy i Stanów Zjednoczonych. Chiny są ważnym dostawcą, odpowiadającym za 35% globalnej wartości dodanej, istnieje wysoki stopień powiązania w odniesieniu do produktów pośrednich. Przed wybuchem Covid-19 rynki końcowe były niestabilne, ponieważ sektor maszyn borykał się z powolnym wzrostem w branży motoryzacyjnej, ale także rolniczej i wydobywczej. Sektor oczekiwał niskiego poziomu wzrostu w 2020 r. Środki ograniczające w Chinach zdziesiątkują przychody, powodując jednocześnie zakłócenia łańcucha dostaw, głównie w podzespołach. W sektorze, który jest w niektórych przypadkach wysoce zintegrowany i charakteryzuje się skomplikowanymi sieciami dostaw, zakłócenia można łatwo zwielokrotnić. Wraz z zaostrzeniem warunków finansowych i rozprzestrzenianiem się na większe gospodarki, sektor maszynowy może zobaczyć opóźnienia w płatnościach ze strony zmagających się klientów końcowych. Firmy już stoją w obliczu opóźnień projektów, a szeroko zakrojone blokady wzmacniają tę dynamikę i powodują znaczne przerwy w dostawach.

Rafał Ciepielski

Rafał Ciepielski

CEO RCieSolution

Odwiedź profile społecznościowe:

Poglądy wyrażone w niniejszym dokumencie nie stanowią badań, nie są poradą inwestycyjną lub handlową i nie muszą odzwierciedlać opinii wszystkich zespołów zarządzających. Są zmienne w czasie.