Trzy różne sposoby mierzenia wartości dolara amerykańskiego, … czyli o tym dokąd zmierza amerykański dolar?

Jak mierzona jest wartość dolara?

Wartość dolara amerykańskiego mierzona jest na trzy sposoby: kursy wymiany, obligacje skarbowe i rezerwy walutowe. Najczęstszą metodą jest kurs wymiany. Powinieneś być zaznajomiony ze wszystkimi trzema, aby zrozumieć, dokąd zmierza dolar.

Kurs wymiany

Kurs wymiany dolara porównuje jego wartość do walut innych krajów. Pozwala określić, ile konkretnej waluty możesz wymienić na dolara. Najbardziej popularnym pomiarem kursu wymiany jest indeks dolara amerykańskiego.

Stawki te zmieniają się każdego dnia, ponieważ waluty są przedmiotem obrotu na rynku walutowym. Kurs wymiany waluty na rynku forex zależy od wielu czynników. Obejmują one stopy procentowe banku centralnego, poziom zadłużenia kraju i siłę jego gospodarki. Kiedy są silne, tak samo jest z wartością waluty. Rezerwa Federalna ma wiele narzędzi monetarnych, które mogą wpływać na siłę dolara. Narzędzia te są sposobem, w jaki rząd może regulować kursy walut, choćby pośrednio.

Poniżej możesz śledzić wartość dolara mierzoną przez euro od 2002 roku:

Poniższa chronologia, w pewnym uproszczeniu wyjaśnia, dlaczego i jak zmieniała się wartość dolara.

2002-2007: Dolar spadł o 40 procent, zadłużenie USA wzrosło o 60 procent. W 2002 r. Euro było warte 0,87 USD w porównaniu z 1,44 USD w grudniu 2007 r.

2008: Dolar umocnił się o 22 procent, firmy gromadziły dolary w czasie światowego kryzysu finansowego. Do końca roku euro było warte 1,39 USD.

2009: Dolar spadł o 20 procent dzięki obawom o zadłużenie. Do grudnia euro było warte 1,43 USD.

2010: Grecki kryzys zadłużeniowy wzmocnił dolara. Do końca roku euro było warte tylko 1,32 USD.

2011: Wartość dolara wobec euro spadła o 10 procent. Na dzień 30 grudnia 2011 r. Euro było warte 1,30 USD.

2012: Do końca 2012 r. Euro było warte 1,32 USD.

2013: Dolar stracił na wartości wobec euro, Unia Europejska w końcu rozwiązała kryzys strefy euro. Do grudnia było to 1,38 dolara.

2014: Kurs euro do dolara spadł do 1,21 dolara dzięki inwestorom uciekającym z Euro.

2015: Kurs wymiany euro na dolara spadł do niskiego poziomu 1,05 USD w marcu, a następnie wzrósł do 1,13 USD w maju. Spadł do 1,05 USD po atakach w Paryżu w listopadzie, przed zakończeniem roku na 1,08 USD.

2016: Euro wzrosło do 1,13 USD 11 lutego, gdy Dow obniżył swoją wartość w korekcie na giełdzie. 25 czerwca spadło do 1,11 USD. Stało się to dzień po tym, jak Wielka Brytania zagłosowała za opuszczeniem Unii Europejskiej. Handlowcy sądzili, że niepewność związana z głosowaniem osłabi europejską gospodarkę. Później rynki uspokoiły się, gdy zdały sobie sprawę, że Brexit zajmie lata. Pozwoliło to euro wzrosnąć do 1,13 USD w sierpniu. Niedługo potem euro spadło do najniższego poziomu z 2016 r. W wysokości 1,04 USD w dniu 20 grudnia 2016 r.

2017: Do maja euro wzrosło do 1,09 USD. Inwestorzy postawili na Euro, być może po części w pokłosiu zarzutów powiązań między administracją prezydenta Trumpa a Rosją. Do końca roku euro wzrosło do 1,20 USD.

2018: Euro kontynuowało swój wzrost. 15 lutego było to 1,25 USD. W kwietniu euro zaczęło słabnąć po tym, jak prezydent Trump zainicjował wojnę handlową. Euro spadło 28 czerwca do 1,16 USD, kilka dni po tym, jak Rezerwa Federalna podniosła stopę funduszy federalnych do 2%. Wyższe oprocentowanie wzmacnia walutę, ponieważ inwestorzy otrzymują większy zwrot z inwestycji. Do końca roku euro było 1,15 USD.

Obligacje skarbowe

Wartość dolara jest zsynchronizowana z popytem na obligacje skarbowe. Departament Skarbu USA sprzedaje obligacje o stałej stopie procentowej i wartości nominalnej. Inwestorzy licytują na aukcji skarbowej więcej lub mniej niż wartość nominalna i mogą odsprzedać je na rynku wtórnym. Wysoki popyt oznacza, że ​​inwestorzy płacą więcej niż wartość nominalna i akceptują niższą rentowność. Niski popyt oznacza, że ​​inwestorzy płacą mniej niż wartość nominalna i otrzymują wyższą rentowność. Wysoka rentowność oznacza niski popyt na dolara, dopóki rentowność nie wzrośnie na tyle, aby wywołać odnowiony popyt na dolara.

Przed kwietniem 2008 r. rentowność 10-letniej obligacji skarbowej utrzymywała się w przedziale 3,91 proc. do 4,23 proc. Wskazywało to na stabilny popyt na dolara jako walutę światową.

2008: rentowność 10-letnich obligacji skarbowych spadła z 3,57 proc. do 2,93 proc. Od kwietnia 2008 r. do marca 2009 r., w miarę jak dolar rósł. Spadająca rentowność oznacza rosnący popyt na obligacje i dolary.

2009: Dolar spadł, rentowność wzrosła z 2,15 proc. do 3,28 proc.

2010: Od 1 stycznia do 10 października dolar umocnił się, ponieważ rentowność spadła z 3,85 proc. do 2,41 proc. Następnie osłabił się z powodu obaw o inflację wynikających ze strategii łagodzenia ilościowego Fed 2.

2011: Dolar osłabił się wczesną wiosną, ale odbił się pod koniec roku. Rentowność 10-letnich obligacji skarbowych wyniosła 3,36 procent w styczniu. W lutym wzrosła do 3,75 procent, a do 30 grudnia spadła do 1,89 procent.

2012: Dolar znacznie się umocnił, rentowność spadła w czerwcu do 1,443 proc., poziomu najniższego od 200 lat. Dolar osłabił się pod koniec roku, ponieważ rentowność wzrosła do 1,78 proc.

2013: Dolar osłabił się nieznacznie, rentowność 10-letnich obligacji wzrosła z 1,86 procent w styczniu do 3,04 procent do 31 grudnia.

2014: Dolar umocnił się w ciągu roku, rentowność 10-letniej obligacji spadła z 3 procent w styczniu do 2,17 procent do końca roku.

2015: Dolar umocnił się w styczniu, rentowność 10-latek spadła z 2,12 proc. w styczniu do 1,68 proc. W lutym dolar osłabił się, gdy rentowność wzrosła do 2,28 proc. w maju. Rok zakończył się na poziomie 2,24 procent.

2016: Dolar umocnił się, rentowność spadła do 1,37 proc. w dniu 8 lipca 2016 r. Dolar osłabił się, ponieważ rentowność wzrosła do 2,45 proc. na koniec roku.

2017: Dolar osłabił się, ponieważ rentowność osiągnęła szczyt 2,62 proc. 13 marca. Dolar umocnił się, gdy rentowność spadła do 2,05 proc. 7 września. Rentowność wzrosła do 2,49 w dniu 20 grudnia, kończąc rok na 2,40.

2018: Dolar nadal słabnie. Do 15 lutego rentowność noty 10-letniej wyniosła 2,9 proc. Inwestorzy obawiali się powrotu inflacji. Rentowność pozostała w tym przedziale, wzrastając do 3,09 procent 16 maja, a następnie spadając do 2,69 procent do grudnia.

Rezerwy walutowe

Dolar jest utrzymywany przez zagraniczne rządy w ich rezerwach walutowych. Zapasy dolarów tworzone są, ponieważ eksportują więcej niż importują. Otrzymują zapłatę w dolarach. Wiele z tych krajów uważa, że ​​w ich najlepszym interesie jest trzymać dolary, ponieważ utrzymuje ich wartości walutowe na niższym poziomie. Jednymi z największych posiadaczy amerykańskich dolarów są Chiny, Japonia, Brazylia i Wielka Brytania.

Wraz ze spadkiem dolara spada również wartość jego rezerw. W rezultacie są mniej skłonni do trzymania dolarów w rezerwie. Dywersyfikując ryzyko przenoszą ekspozycję na inne waluty, takie jak euro, jen, a nawet chiński juan. Zmniejsza to popyt na dolara. Powoduje to dalszą presję na obniżenie jego wartości.

Począwszy od trzeciego kwartału 2018 r. Zagraniczne rządy posiadały 6,6 biliona USD w rezerwach w dolarach amerykańskich. To 62 procent wszystkich przydzielonych rezerw w wysokości 10,7 biliona dolarów. Spadek z wysokości 66 procent w 2015 roku. To nawet mniej niż 63 procent w 2008 roku.

W tym samym czasie procentowy udział euro w rezerwach wynosił 20% w 2018 r. To mniej niż 27% w 2008 r. Międzynarodowy Fundusz Walutowy ogłasza te dane co kwartał w swojej tabeli COFER.

Jak wartość dolara wpływa na gospodarkę USA

Kiedy dolar się umacnia, sprawia, że ​​towary wytwarzane w Ameryce są droższe i mniej konkurencyjne w porównaniu z towarami produkowanymi za granicą. Zmniejsza to eksport USA i spowalnia wzrost gospodarczy. Prowadzi to również do niższych cen ropy, ponieważ ropa jest sprzedawana w dolarach. Kiedy dolar się umacnia, kraje produkujące ropę naftową mogą złagodzić cenę ropy, ponieważ nie wpływa to na marże zysku w lokalnej walucie. 

Rosnący dług Stanów Zjednoczonych ciąży na umysłach zagranicznych inwestorów. W dłuższej perspektywie mogą nadal stopniowo odchodzić od inwestycji denominowanych w dolarach. Będzie się to odbywać w wolnym tempie, aby nie zmniejszać wartości posiadanych zasobów. Najlepszą ochroną dla indywidualnego inwestora jest dobrze zdywersyfikowany portfel obejmujący zagraniczne fundusze inwestycyjne.

Trendy wartości dolara od 2002 r. Do lipca 2018 r

Od 2002 do 2011 r. Dolar spadł. Dotyczyło to wszystkich trzech miar. Po pierwsze, inwestorzy obawiali się wzrostu zadłużenia USA. Zagraniczni posiadacze tego długu są zawsze niespokojni, że Rezerwa Federalna pozwoliłaby na obniżenie wartości dolara, aby spłaty długu USA były warte mniej w ich własnej walucie. Program łagodzenia ilościowego Fed zmonetyzował dług (monetyzacja długu publicznego – deficytu budżetowego – to nowoczesna wersja emisji pieniądza przez bank centralny. Polega ona na kreacji bazy monetarnej. Może to być przeprowadzone w sposób bezpośredni, jeśli bank centralny pożycza pieniądze Ministerstwu Finansów. W takiej sytuacji na rachunku rządu zapisywana jest nowo wykreowana baza monetarna. Po wykorzystaniu tego zasobu przez rząd podmioty sprzedające dobra i usługi rządowi deponują otrzymany pieniądz na swoich rachunkach bankowych. Tym sposobem baza monetarna wchodzi do systemu banków komercyjnych. Kreacja bazy monetarnej może być także przeprowadzona pośrednio – wówczas bank centralny może skupować weksle skarbowe na otwartym rynku lub prowadzić operacje redyskonta), umożliwiając tym samym sztuczne wzmocnienie dolara. Zrobiono to, aby utrzymać niskie stopy procentowe. Po zakończeniu programu inwestorzy zaczęli się obawiać, że dolar może się osłabić.

Po drugie, dług wywiera presję na Prezydenta i Kongres, aby albo podnieśli podatki, albo spowolnili wydatki, co w rezultacie doprowadziło do sekwestracji. Ograniczył wydatki i osłabił wzrost gospodarczy.

Po trzecie, zagraniczni inwestorzy wolą dywersyfikować swoje portfele za pomocą aktywów nie denominowanych w dolarach.

W latach 2011–2016 dolar umocnił się. Było sześć powodów, dla których dolar stał się tak silny:

1. Inwestorzy są zaniepokojeni kryzysem zadłużenia Grecji. Zmniejszyło to popyt na euro, drugi na świecie wybór waluty globalnej.
2. Unia Europejska walczyła o zwiększenie wzrostu gospodarczego poprzez poluzowanie ilościowe.
3. W 2015 r. Reforma gospodarcza spowolniła wzrost Chin. To zepchnęło inwestorów z powrotem do dolara amerykańskiego.
4. Dolar jest przystanią podczas globalnego kryzysu. Inwestorzy kupili amerykańskie papiery skarbowe, aby uniknąć ryzyka, ponieważ świat odzyskał równowagę w wyniku kryzysu finansowego i recesji w 2008 roku.
5. Pomimo reform zarówno Chiny, jak i Japonia nadal kupowały dolary, aby kontrolować wartość swoich walut. Pomogło im to zwiększyć eksport, czyniąc ich towary eksportowe tańszymi.
6. Rezerwa Federalna zasygnalizowała, że ​​podniesie stopę funduszy zasilanych. Zrobiła to w 2015 r.

Od 2016 r. Dolar ponownie się osłabił. Chociaż gospodarka USA pozostaje silna, inwestorzy obawiają się wpływu wojny handlowej administracji Trumpa. Jednocześnie inwestorzy odczuwają ulgę z powodu ucieczki UE z kryzysu zadłużeniowego w strefie euro.

Poglądy wyrażone w niniejszym dokumencie nie stanowią badań, nie są poradą inwestycyjną lub handlową i nie muszą odzwierciedlać opinii wszystkich zespołów zarządzających. Są zmienne w czasie.